Alphen aan den Rijn, 17-02-2011

'Mijn opavriend'

'1 februari 1993

Lieve Saskia,

Opa Gerard heeft een vriendin.
die houdt van ijs met room er in.
Je zult het geloven of niet.
Wat zij nog lekkerder vindt is patatfriet.
De snoepjes uit opa's keukenkast.
Vindt zij ook heerlijk, dat staat vast.
Maar een boterham met rookvlees als beleg.
Heb ik gezien, is ook zo weg.
Blijf altijd maar lekker eten.
Dan wordt jij een grote meid.
Zeker weten

Jeopavriend (Wie zou dat zijn?)'

Geheel onwerkelijk en met veel verdriet heb ik de afgelopen week afscheid moeten nemen van mijn lieve opa. De goede en warme herinneringen doen mij goed.

Om te beginnen met bovenstaand geschreven gedichtje. Gezien de datum precies zo'n 18 jaar geleden dat opa dit versje voor mij schreef in mijn poëziealbum. De snoepjes uit opa's keukenkast (vaak wat muf van smaak) vond ik altijd heerlijk en ook een boterham met rookvlees ging er altijd goed in, nog steeds trouwens. Blijf altijd maar lekker eten! Ja, deze uitspraak is echt van mijn opa. Opa hield van lekker eten en sloeg zelden een ronde met lekkere hapjes af. Als ik op één van onze verjaardagen een stokbroodje smeerde, gaf opa gelijk al aan dat ik dat niet voor hem had moeten doen. En op deze manier verdwenen veel lekkere hapjes en broodjes richting mijn opa.

Opa is voor mij ook genieten in de tuin. Op één van de foto's zit ik heerlijk bij opa op schoot en zijn wij aan het genieten van de zon. In mijn beleving is het vaak goed weer geweest, wanneer wij op bezoek gingen bij opa. Wij hebben dan ook vaak in opa's tuin gespeeld. Op de andere foto zit ik wederom bij mijn opa op schoot. Op deze foto ben ik enkele jaartjes ouder en is in tegenstelling tot de andere foto genomen bij mijn ouders in de tuin. Als kind speelde ik graag met alle buurtkinderen en mijn zus en broer buiten. Wij bedachten altijd de leukste spelletjes. Als opa dan bij ons op bezoek kwam, dan gingen wij tussen het buitenspelen door altijd even extra lang limonade drinken bij ons in de tuin. Van mijn moeder moesten wij ook wat vaker dan normaal 'ons gezicht' laten zien. Mijn vriendinnetjes hebben door deze ontmoetingen ook goede herinneringen aan mijn opa. Hij wordt dan ook wel omschreven als die 'dikke' opa die altijd grapjes maakte. Ook gaf hij dikwijls al onze vriendjes en vriendinnetjes een andere naam. Wij moesten daar altijd erg om lachen.

Op de andere foto zie je dat ik opa's haar aan het kammen ben. Eigenlijk was het zo dat opa vaak mijn haar kamde. Jammer genoeg heb ik de foto hiervan tot nu toe nog niet weten te vinden. Wie weet kom ik deze nog tegen
In ieder geval vond ik het als kind niet altijd even fijn wanneer mijn haar gekamd of eigenlijk hard geborsteld werd. Echter, als mijn opa dit deed, ging ik er helemaal voor zitten.

Zoals jullie wellicht wel weten, heeft opa jarenlang een grote Whiskyfles gehad. Wanneer opa kleingeld had, werd dit door hem in deze fles gestopt. Ik weet mij nog goed te herinneren, dat ik samen met mijn ouders bij opa op bezoek ging. Mijn broer en zus gingen in die tijd niet altijd meer mee. Zij waren oud genoeg (haha maar wijs genoeg??) om thuis te blijven. Ik kan het mij nog goed herinneren, opa daagde mij uit voor een potje blind klaverjassen. Van jongs af aan heb ik leren klaverjassen en ook met opa speelde ik vaak een potje. Fanatiek, dat waren we zeker. Opa vertelde mij dat de winnaar de inhoud van de fles Whisky mocht hebben. Uiteraard de grote fles Whisky, die gevuld was met muntjes. Die uitdaging ben ik natuurlijk aangegaan en na een aantal potjes blind klaverjassen, had ik de meeste gewonnen. In mijn beleving had opa echt verloren van mij, maar hier op terugkijkend heeft mijn opavriend mij gewoon laten winnen. Wat zal hij gelachen moeten hebben. De gehele dag ben ik vervolgens bezig geweest om alle muntjes te tellen. Volgens mij ben ik ook nog een paar keer de tel kwijt geraakt…een leuke bezigheid dus.
Op één van de foto's zie je mijn broer, zus en ik kaarten met opa in de tuin. Dit hebben wij dikwijls gedaan en hier heb ik dan ook goede herinneringen aan. Het is weer een tijd geleden dat ik een potje heb geklaverjast. Misschien dat ik binnenkort maar weer eens een spelletje ga spelen…

De verhalen over opa's buitenlandse avonturen, vond ik altijd erg interessant. Zelf ben ik ook voor meerdere keren enkele maanden naar het buitenland geweest. Deze periodes heb ik heerlijk gevonden en waren voor mij een unieke ervaring. Wanneer je voor langere periode naar het buitenland bent geweest, dan ontstaan er daarna een soort van 'kriebels'. Voor degene die ook weleens voor langere periode weg zijn gegaan, herkennen dit wellicht. Onlangs heb ik getwijfeld om mijn huidige baan en huis op te zeggen en weer richting het buitenland te vertrekken. Na het afwegen van de positieve en de negatieve kanten heb ik besloten om voorlopig in Nederland te blijven. Soms heb ik zo de 'kriebels' ofwel de drang om weg te gaan. Op zoek naar het avontuur. Misschien heb ik die avontuurlijke drang wel een beetje van mijn opa. Een kleine maand geleden heb ik hierover gesproken met opa. Dit heeft mij geholpen bij mijn beslissing. Hij herkende het gevoel, de kriebels ofwel de drang om het avontuur in het buitenland op te zoeken. Hij vertelde mij dat dit een gevoel is, dat niet zo snel meer weggaat en dat je dit altijd wel zou blijven houden. Ook hij had nog graag weggewild, maar lichamelijk kon hij dat al lang niet meer aan. Dit gesprek heeft wel meegespeeld in mijn overwegingen, wat te doen. Voorlopig blijf ik gewoon in Nederland en ik ga proberen optimaal te genieten van mijn vakanties. Opa gaf namelijk ook aan, dat je je leventje hier ook niet moet vergeten….en dat je leventje eigenlijk hier is.

Kort voor het overlijden van mijn opa heb ik hem aan de telefoon gehad. Aanstaande zaterdag 19 februari ben ik jarig en in het telefoongesprek heb ik opa gevraagd om op mijn verjaardag te komen. Zoals gewoonlijk maakte hij wat grappen of hij wel kon komen. Daarna begon opa te lachen en vertelde mij dat hij zeker zou komen. Helaas heeft dit niet zo mogen zijn…….Lieve opa, opavriend, ik zal je missen……..

 

Naar homepage		Naar Verhalen