Ik belde gisteren mijn zus en zwager op maar ze was nog niet terug thuis van vakantie.

Alexander nam de telefoon op en ik.

Effe gezellig zitten kletsen met m'n neef die nu noodgedwongen op zoek is naar een eigen plekkie.

Hij voelde zich wat bezwaard dat hij nog niets had geschreven, maar ik vertelde hem dat iedereen zijn eigen manier van verwerken heeft en ook wat het schrijven van verhalen. Anecdotes zijn eigenlijk het allerleukst. Iets wat de lezer verteld over hoe hij was. Daarop vertelde Alexander een anecdote van wat hij had meegemaakt toen hij zo'n negen jaar oud was.

Tijdens een bezoek van aan zijn opa was hij naar opa gegaan en vertelde : "Opa, ik heb pijn mijn hoofd". Opa gaf hem een flinke knal op z'n been en zei : "Zo, nu denk je niet meer aan je hoofd........".

In zijn werk gebruikt Alexander regelmatig dit verhaal. En toen hij dit verhaal vertelde moest ik ook gelijk denken aan mijn kinderpijntjes van vroeger......

 

Michel (en Alexander)