De tijd verstrijkt, maar het gemis blijft.

Vandaag zag ik de vogels in de tuin. Ik gaf ze te eten.
Dacht direct weer aan Pa. De tranen lopen dan over mijn wangen. Dat gebeurt dan gewoon.
Hij was ook zo bezig met "zijn" vogels.
Zodra wij nog in het huis bezig zijn komen ze nog steeds.
Bijzondere beesten die eksters.

Het is nog steeds een rare iets. Of hij nog zo bij je binnen stapt, een borreltje doet en blijft eten. Over de restjes geen zorg Pa nam ze wel mee.

Iedere dag kijk ik naar zijn site. Iets waar ik heel blij mee ben.

Edin zie ik ook groter worden net als onze andere kleinkinderen, maar Edin heeft hij niet gezien. Jammer, heel jammer.

Toen Angel en Quentin bij ons sliepen hadden ze tekeningen gemaakt. Deze zijn gemaakt net nadat Pa er niet meer was.

Ze zaten op de zolderkamer op de deur geplakt.
Vandaag hadden wij het nog over (O)Pa Gerard.
"Ja Opa Gerard is al lang dood" zeiden zij.

Zoals een kind denkt is het al best lang geleden.

Maar……………………….voor mij niet.