De dag van Pa's laatste wens 4 April was aangebroken.

• Naarmate die dag naderde moest ik er steeds meer aan denken hoe jouw laatste wens in vervulling zou gaan.Ik was er zelfs een beetje gespannen door. " Niks in 't vetje " hoorde ik in mijn hoofd , zoals je altijd zei.
• Het was fijn om deze taak samen met mijn broer en zus te volbrengen
  op deze prachtige zonnige dag, waarbij alle emoties de revue passeerden.Toen we bij het marinecomplex arriveerden kreeg ik het gevoel van "Nu gaan we hem echt wegbrengen" en weer hoorde ik "niks in 't vetje"
  Onder begeleiding van aalmoezenier van der Wouden werden we op het marinecomplex begeleid naar het schip waarop de ceremonie van de asverstrooiing plaats gaat vinden.
  Aangekomen bij het schip stonden twee marine mensen ons op te wachten en mochten we, nadat we aan elkaar voorgesteld waren, het schip betreden.
  Tijdens het oplopen van het gangboord, met de as van pa in m'n armen, stokte even mijn adem,….. de smalle gangetjes , de kleine deurtjes , steile trapjes , het typische geluid van een schip en de kenmerkende geur. Alle zintuigen werden op dat moment geprikkeld.
  Maar alles was heel herkenbaar , mijn bezoeken met pa en ma aan de vlootdagen als klein jongetje en zijn verhalen die hij vol passie en vuur met me deelde. Dan nog maar te zwijgen over zijn eigen museum en alle lectuur die hij over de marine en varen had.
• Ja,…….dat was zijn wereld; zee , marine , leger, zeevaart.
• Pa,…..we hebben je niet weggebracht , maar thuis gebracht…
• en 11 april 2011…
  ben je kapitein en machinist op je eigen schip, " niks in't vetje"
• Dag Pa,.. slamat tidor,….ik hou van je,…je bent mijn held,…